Wysokość ok. 145 - 160 cm Maść Wszystkie maści podstawowe z przewagą gniadej lub kasztanowatej. O rasie Charakterystyka fizyczna może być niekiedy bliższa koniom angielskim, niekiedy arabskim Zebrać w jednym koniu najlepsze cechy konia arabskiego i angielskiego próbowano już na początku XIX wieku, najpierw na południu Francji (w stadninach w Tarbes i w Pau), a później w Anglii i w Polsce. Początkowo krzyżowano tylko konie czystej krwi arabskiej i pełnej krwi angielskiej. Ich potomstwo kojarzono następnie z klaczami ras lokalnych, posiadających już wcześniej niewielką domieszkę krwi orientalnej. W 1833 r. we Francji, krzyżowanie zracjonalizował Gayot, dyrektor Stadnin Narodowych, doprowadzając do powstania nowej rasy, nadającej się znakomicie do skoków jak i gonitw. W 1942 r. postanowiono wszystkie angloaraby wpisać do jednej księgi, wyróżniając angloaraby powyżej 25% krwi czystej literami AA. We Francji angloaraby są obecnie hodowane w rejonie Limousin, w stadninie Pompadour, mają jednak innych przedków niż konie z Tarbes i Pau, ponadto rożnią się też np. mniej zwartą sylwetką. Swojąspecyfikę mają też konie hodowane w Polsce i w Anglii. Chociaż rasa nie jest na pozór zbyt spójna, to jednak wszystkie angloaraby posiadają te same zalety, są pojętne w nauce (zwłaszcza młode), skoczne i inteligentne 
|