To forum dla prawdziwego pasjonata kotów i koni....
Upadek komuny i otwarcie granic na ¶wiat mia³o znaczenie tak¿e i dla kotów. Okaza³o siê bowiem, ¿e komunistyczne, sowieckie myszy nie prowadzi³y we wsiach sielskiego ¿ycia i tak¿e mia³y swojego odwiecznego, klasowego wroga w postaci kota. I to nie byle jakiego. Kot Syberyjski, bo tak nazwano tê rasê "nie tkniêt± rêk± hodowców", jest du¿ym, pó³d³ugow³osym kotem o typowym, le¶nym wygl±dzie. W sowieckiej Rosji nie do pomy¶lenia by³a hodowla zwierz±t rasowych i to uratowa³o tego piêknego kota przed wynaturzeniem. Fenotypem kot syberyjski przypomina norweskie koty le¶ne i amerykañskie Maine Coon.
W Polsce hodowlê kotów syberyjskich rozpoczêto w 1990 roku. W tym samym roku co i do Polski koty syberyjskie dotar³y do Stanów Zjednoczonych wraz z rosyjskimi emigrantami z Moskwy i St. Petersburga. Ciekawostk± mo¿e byæ to, ¿e pierwsze sybiraki które dotar³y do Ameryki (czerwiec 1990) mia³y ¶wiadectwa zdrowia dla ptaków, na których kto¶ odrêcznie dopisa³, ¿e z Rosji wywo¿one bêd± koty.
Kot syberyjski jest kotem muskularnym i silnym, ale trochê mniejszym od swoich amerykañskich "kuzynów". Kocury zdecydowanie s± wiêksze od kotek. Koty te rosn± powoli i pe³ne wymiary osi±gaj± nawet po piêciu latach. Waga kotek dochodzi do 3 kilogramów, kocurów do 4-5, ale zdarzaj± siê okazy kocurów osi±gaj±cych do 7-8 kilogramów. Cia³o kota syberyjskiego jest lekko wyd³u¿one, mocnej budowy z du¿ymi ³apami i charakterystycznymi kêpkami w³osów miêdzy palcami. G³owa okr±g³awa z wydatnymi policzkami i mocnymi ko¶æmi policzkowymi. Szczêka zaokr±glona. Nos d³ugi, lekko wypuk³y ale bez zag³êbienia u nasady. Mocne czo³o harmonizuje z kszta³tem g³owy. Du¿e, owalne oczy s± lekko sko¶nie ustawione i szeroko rozstawione. Porównuj±c sybiraki z innymi, podobnymi rasami, daje siê zauwa¿yæ, ¿e koty Maine Coon s± bardziej zwarte i kanciaste, a koty norweskie smuklejsze i d³u¿sze.
Barwa oczu powinna byæ jednolita i najczê¶ciej bywa zielona lub bursztynowa. Pochylone do przodu, lekko wypuk³e i szeroko rozstawione uszy s± ¶redniej wielko¶ci. Wierzcho³ki uszu powinny byæ zaokr±glone i bardzo czêsto zakoñczone s± pêdzelkami d³u¿szych w³osów.
Kot syberyjski posiada futro typowe dla wszystkich kotów le¶nych. Pó³d³ugie w³osy okrywowe s± mocne i delikatnie przylegaj± do cia³a. Podszycie gêste i miêkkie dodaje kotu puszysto¶ci i miêkko¶ci w dotyku. Takie futro umo¿liwia tym kotom przebywanie w zimnym, ostrym klimacie. Charakterystyczne dla tej rasy s± puchate "portki" na tylnych ³apkach, obfity "¶liniak" na piersi i gêsto ow³osiony d³ugi ogon. Na karku i barkach futro mo¿e byæ trochê krótsze, ale na grzbiecie jest bardzo obfite i mocne.
Kot syberyjski posiada umaszczenie podobne do kotów Maine Coon i norweskich le¶nych. Najczê¶ciej spotyka siê je w naturalnym ubarwieniu agouti we wszystkich odmianach prêgowania, szylkretowe oraz kolorach czarnym, rudym, niebieskim, kremowym, srebrzystym itp. Tak jak i inne koty le¶ne, spotyka siê sybiraki z du¿ym udzia³em koloru bia³ego. Niedopuszczalne s± umaszczenia charakterystyczne dla kotów z oznaczeniami. Kotów syberyjskich, jako jednej z niewielu ras naturalnych, nie wolno krzy¿owaæ z ¿adn± inn± ras±.
W roku 1991, zarówno w Europie jak i Ameryce, zarejestrowano kota syberyjskiego jako now±, na razie eksperymentaln± i nieznan± szerzej rasê, przy okazji skre¶laj±c przydomek "le¶ny", jaki w pierwszej chwili stanowi³ czê¶æ nazwy rasy. Pierwsz± organizacj±, która dopu¶ci³a je do zdobywania tytu³ów czempiona i uzna³a jako "pe³noprawn±" rasê by³a amerykañska TICA i zrobi³a to 1 maja 1997 r.). FIFe uczyni³a to samo w styczniu 1998 roku i mamy ju¿ w kraju kilka kotów z tytu³ami czempionów.
Ze wzglêdu na specyficzn± okrywê w³osow±, wed³ug zapewnieñ amerykañskich alergików, koty syberyjskie mog± przebywaæ w mieszkaniach osób o sk³onno¶ciach alergicznych. "Sybiraki", mimo dzikiego wygl±du, s± mi³e, towarzyskie i szybko przywi±zuj± siê do swoich w³a¶cicieli. "Sybiraki" s± ruchliwe, sk³onne do zabaw i gonitw, uwielbiaj± wskakiwaæ na wysokie pó³ki w rega³ach, czy nawet na szafy
Offline